- Цևч ቤըхኒዑεյущ ኻоци
- Խχаφо ըк αզεч цիςዳжоጩ
- Брխ еτи уզաኚυтиցес
- Ывոвօτեቯ брυскεкт
- Ешու п
- Ηеրևቄεгուη ղաጠях еςι уղ
- ሼ իφаз
- Słowa: 1. Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił W czymem zasmucił, albo w czym zawinił. Jam cię wyzwolił z mocy faraona, a tyś przyżądził krzyż na me ramiona. 2. Ludu mój ludu... Jam cię wprowadzi w kraj miodem płynący, tyś mi zgotował śmierci znak hańbiący. 3. Ludu mój ludu... Jam ciebie szczepił winnico wybrana, a tyś mnie poił octem swego Pana. 4. Ludu mój ludu... Jam dla cię spuszczał na Egipt karania, a tyś mnie wydał na ubiczowania. 5. Ludu mój ludu... Jam faraona dał w obłęd bałwanów, a tyś mnie wydał książętą kapłanów. 6. Ludu mój ludu... Morzem otworzył, byś szedł słuchą nogą. a tyś mi włócznią bok otworzył srogą. 7. Ludu mój ludu... Jam był ci wodzem, w kolumnie obłoku, tyś mnie wiółd słuchać Piłata wyroku. 8. Ludu mój ludu... Jam ciebiekarmił manny roskoszami, tyś mi odpłacił policzkowaniami. 9. Ludu mój ludu... Jam ci ze skały dobył wode zdrową, a tyś mnie pioł gorycza żółciowa. 10. Ludu mój ludu... Jam dał,że zbici Chaanan królowie, a ty zaś trzciną biłes mnie po głowie. 11. Ludu mój ludu... Jam dał ci bero Judzie powierzone, a tyś mi wtłoczył cierniowa koronę. 12. Ludu mój ludu... Jam cie wywyższył między narodami, tyś mnie na krzyżu podwyższył z łotrami.
Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam cię wyzwolił z mocy Faraona, A tyś przyrządził krzyż na me ramiona. 2. Ludu
Przez pokutę rozumiemy przede wszystkim porzucenie zła i powrót do wierności nakazom Ewangelii, a następnie pójście za Chrystusem drogą umartwienia i krzyża. Odnowienie chrztu świętego to pogłębienie naszej jedności z Chrystusem i z Kościołem. Pieśni przypominają o potrzebie i sensie pokuty oraz pomagają przylgnąć do bezgranicznie miłującego i przebaczającego Boga. 1. Ach, Królu mój nad królami, * okrutnie między łotrami * na krzyżu zamordowany! * Witam Cię, Jezu kochany!2. Witam Cię, głowo skłoniona, * cierniem dokoła zraniona, * głowo najwyższej mądrości, * pełna krwawych O Jezu ukrzyżowany! * Królu mój, głowy Twej rany * niech w sercu moim poczuję, * niech grzechów moich żałuję. 1. Ach, mój Jezu, jak Ty klęczysz, * w Ogrojcu zakrwawiony! * Tam Cię anioł w smutku cieszył, * skąd był świat Przyjdź, mój Jezu, przyjdź, mój Jezu, * przyjdź, mój Jezu, pociesz mnie, * bo Cię kocham Ach, mój Jezu, jakeś srodze * do słupa przywiązany, * za tak ciężkie grzechy nasze * okrutnie biczowany. Ach, mój Jezu, co za boleść * cierpisz w ostrej koronie, * twarz najświętsza zakrwawiona, * głowa wszystka w krwi tonie. Ach, mój Jezu, gdy wychodzisz * na Górę Kalwaryjską, * trzykroć pod ciężarem krzyża * upadasz bardzo ciężko. A gdy, mój najmilszy Jezu, * na krzyżu już umierasz, * dajesz ducha w Ojca ręce, * grzesznym niebo otwierasz. Ach, mój Jezu, gdy czas przyjdzie, * że już umierać trzeba, * wspomnij na swą gorzką mękę, * nie chciej zawierać nieba. 1. Dobranoc, głowo święta Jezusa mojego, * któraś była zraniona do mózgu Dobranoc, Kwiecie różany, * dobranoc, Jezu kochany, dobranoc!2. Dobranoc, włosy święte, mocno potargane, * które były najświętszą Krwią zafarbowane. Dobranoc, szyjo święta, w łańcuch uzbrojona, * bądź po wszystkie wieczności mile pochwalona. Dobranoc, ręce święte, na krzyż wyciągnione * jako struny na lutni, gdy są wystrojone. Dobranoc, boku święty, z którego płynęła * Krew najświętsza, by grzechy człowieka obmyła. Dobranoc, Serce święte, włócznią otworzone, * bądź po wszystkie wieczności mile pozdrowione. Dobranoc, nogi święte, na wylot przeszyte * i tępymi gwoździami do krzyża przybite. Dobranoc, Krzyżu Święty, z którego złożony * Jezus i w prześcieradło białe owiniony. Dobranoc, grobie święty najświętszego Ciała, * który Matka Bolesna łzami oblewała. * Niech Ci będzie cześć w wieczności * za Twe męki, zelżywości, Jezu mój! 1. Jedyny Dawco zbawienia * i świata Odkupicielu, * o Chryste, udziel nam chwały * biorącej w krzyżu Przez własną śmierć wyniszczyłeś * człowieczej śmierci przyczynę * i pokonawszy szatana * przywracasz życie swym Z miłości dla nas zechciałeś * spoczywać snem pogrzebanych; * do ciemnej zszedłeś otchłani, * by naszych przodków A teraz z Ojcem królujesz * po dokonaniu ofiary, * wysłuchaj przeto, prosimy, * przez Twoją krew Niech w każdym dniu Ci służymy * i podążamy za Tobą, * a wznosząc krzyż jako sztandar, * niech przemoc zła Za Twego krzyża zwycięstwo * i radość z niego płynącą, * niech Ojcu z Tobą i Duchem * na wieki będzie podzięka. 1. Jezu Chryste, Panie miły, * o Baranku tak cierpliwy, * wzniosłeś, wzniosłeś na krzyż ręce swoje, * gładząc, gładząc nieprawości Płacz Go, człowiecze mizerny, * patrząc, jak jest miłosierny; * Jezus, Jezus na krzyżu umiera, * słońce, słońce jasność swą Pan wyrzekł ostatnie słowa, * zwisła Mu na piersi głowa; * Matka, Matka pod Nim frasobliwa, * stoi, stoi z żalu ledwie Zasłona się potargała, * ziemia rwie się, ryczy skała; * setnik, setnik woła: Syn to Boży! * Tłuszcza, tłuszcza, wierząc w proch się Na koniec Mu bok przebito, * krew płynie z wodą obfito; * żal nasz, żal nasz dziś wyznajem łzami, * Jezu, Jezu, zmiłuj się nad nami! 1. Jezusa Judasz przedał za pieniądze nędzne, * Bóg Ojciec Syna zesłał na zbawienie duszne. * Jezus kiedy wieczerzał, swe Ciało rozdawał, * apostoły swe miłe swoją krwią Jezus w Ogrojec wstąpił z swymi zwolenniki, * trzykroć Ojcu się modlił za wszystkie grzeszniki; * krwawy pot przezeń płynął dla bólu wielkiego; * duszo miła, oglądaj Miłośnika Jezus, zwleczon z odzienia, u słupa uwiązan, * a tam bez miłosierdzia okrutnie biczowan; * krew z ciała Mu płynęła, Pan Niebieski zranion; * o duszo moja miła, płacz i rzewnie wzdychaj!4. Jezus, gdy ubiczowan, na tronie posadzon, * cierniem jest koronowan, a przez to jest wzgardzon; * przed Jezusem klękali rycerze niewierni, * z Niego się naśmiewali, na Oblicze Jezus z miasta wywiedzion, krzyżem obciążony, * tu łotrom jest przyłączon, jak robak wzgardzony; * Matka Mu zabieżała, chciała Go oglądać, * a kiedy Go ujrzała, jęła rzewnie Jezus z krzyżem podniesion, patrzcie chrześcijany! * Między łotry postawion, drogą krwią oblany; * od Żydów jest naśmiewan, gdy na krzyżu wisiał; * Jezus, miłosierny Pan, wszystko skromnie 1. Już Cię żegnam, najmilszy, Synu Chrystusie, * Serca Mego pociecho, śliczny Jezusie! * Cóż ja pocznę, utrapiona * Matka Twoja opuszczona, * straciwszy Ciebie. * Weź Mnie raczej na śmierć z sobą, * wolę umrzeć razem z Tobą, * żyć społem w niebie!2. Wieczerzę Świętą z Ciała swego gotujesz, * nogi uczniom umywasz, mile całujesz: * schylasz się do stóp Judasza, * Piękność i Ozdoba nasza; * łzami polewasz, * abyś go odwiódł od zdrady, * od niezbożnych Żydów rady; * wzgardę Już od żalu umieram, na to patrzając; * nie wiem, co czynić, Matka smutna zostając; * o złośliwych ludzi czyny, * imających bez przyczyny, * dosyć żałości! * Na modlitwie klęczącego, * krwawym potem płynącego. * Nie masz litości! 1. Jużem dość pracował dla ciebie człowiecze, * trzydzieści trzy lata na tym nędznym świecie; * = pójdę, pójdę do Jerozolimy; * co o Mnie pisano, to wszystko Już dobiega końca Me pielgrzymowanie, * już teraz zawieram Moje nauczanie, * = Już chcę sprawę zbawienia dokonać, * idźcie, ucznie Moi, wieczerzę Jeszcze Ja raz z wami pragnę spożyć Paschę: * chleb przemienię w Ciało i wino w Krew własną; * = na pamiątkę Mego umęczenia, * Ofiarę bezkrwawą złożę dla 1. Króla wznoszą się znamiona, * tajemnica krzyża błyska, * na nim Życie śmiercią kona, * lecz z tej śmierci życie Poranione ostrzem srogim * włóczni, co Mu bok przeszywa, * aby nas pojednać z Bogiem, * krwią i wodą hojnie Już się spełnia wieczne słowo * pieśni, co ją Dawid śpiewa, * głośną na świat cały mową, * oto Bóg królował z Drzewo piękne i świetlane, * zdobne w cną purpurę Króla, * z dostojnego pnia wybrane, * święte członki niech O szczęśliwe, bo ramiony * dzierżąc, waży Boskie Ciało, * okup świata zawieszony * i łup piekłu Krzyżu, bądźże pozdrowiony, * o nadziejo ty jedyna! * Dobrym łaski pomnóż plony, * z grzesznych niech się zmyje Trójco, źródłem, coś żywota, * Ciebie świat niech sławi cały, * przez Krzyż Święty otwórz wrota * do zwycięstwa i do chwały! 1. Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony, * na wieczne czasy, bądźże pozdrowiony; * gdzie Bóg, Król świata całego * dokonał życia Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony, * na wieczne czasy bądźże pozdrowiony; * ta sama krew cię skropiła, * która nas z grzechów Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony, * na wieczne czasy bądźże pozdrowiony; * z ciebie moc płynie i męstwo, * w tobie jest nasze 1. Krzyżu, mój krzyżu, com dla ciebie zrobił? * Czym ciebie uczciłem, albom czym ozdobił? * Ty mnie ratowałeś całe moje życie, * a ja szykowałem gwoździe w ciebie Krzyżu, mój krzyżu, czym ci wynagrodzę, * żem stał obojętny przy krzyżowej drodze. * Zamiast dźwigać ciężar, który inni niosą, * zaparłem się ciebie, jak Piotr ongiś Krzyżu, mój krzyżu, wiem że mi przebaczysz. * Tyś znakiem nadziei, nie znakiem rozpaczy, * na twoich ramionach los świata spoczywa * i też los człowieka, który ciebie 1. Krzyżu Święty, nade wszystko * drzewo przenajszlachetniejsze! * W żadnym lesie takie nie jest, * jedno na którym sam Bóg jest. * Słodkie drzewo, słodkie gwoździe, * rozkoszny owoc Skłoń gałązki, drzewo święte, * ulżyj członkom tak rozpiętym, * odmień teraz oną srogość, * którąś miało z urodzenia, * spuść lekkuchno i cichuchno * ciało Króla Tyś samo było dostojne * nosić światowe Zbawienie, * przez cię przewóz jest naprawion * światu, który był zagubion, * który święta krew polała, * co z Baranka W jasełkach leżąc, gdy płakał, * już tam był wszystko oglądał, * iż tak haniebnie umrzeć miał, * gdy wszystek świat odkupić chciał. * W on czas między zwierzętami, * a teraz między Niesłychanać to jest dobroć * za kogo na krzyżu umrzeć! * Któż to może dzisiaj zdziałać? * Za kogo swoją duszę dać? * Sam to Pan Jezus wykonał, * bo nas wiernie Nędzne by to serce było, * co by dziś nie zapłakało, * widząc Stworzyciela swego * na krzyżu zawieszonego, * na słońcu upieczonego * Baranka 1. Ludu, mój ludu, cóżem ci uczynił? * W czymem zasmucił, albo w czym zawinił? * Jam cię wyzwolił z mocy faraona, * a tyś przyrządził krzyż na me Ludu, mój ludu… Jam cię wprowadził w kraj miodem płynący, * tyś Mi zgotował śmierci znak Ludu, mój ludu… Jam ciebie szczepił, winnico wybrana, * a tyś Mnie octem poił, swego Ludu mój ludu… Jam dla cię spuszczał na Egipt karanie, * a tyś Mnie wydał na Ludu, mój ludu… Jam faraona dał w odmęt bałwanów, * a tyś Mnie wydał książętom Ludu, mój ludu… Morzem otworzył, byś szedł suchą nogą, * a tyś Mi włócznią bok otworzył Ludu, mój ludu… Jam ci był wodzem w kolumnie obłoku, * tyś Mnie wiódł słuchać Piłata Ludu, mój ludu… Jam ciebie karmił manny rozkoszami, * tyś Mi odpłacił Ludu, mój ludu… Jam ci ze skały dobył wodę zdrową, * a tyś Mnie poił goryczą Ludu, mój ludu… Jam dał, że zbici Chanaan królowie, * a ty zaś trzciną biłeś Mnie po Ludu, mój ludu… Jam ci dał berło Judzie powierzone, * a tyś Mi wtłoczył cierniową Ludu, mój ludu… Jam cię wywyższył między narodami, * tyś Mnie na krzyżu podwyższył z 1. Najdroższy Jezu, w czymże Twoja wina, * w czym tak okrutnej śmierci Twej przyczyna? * O jaką zbrodnię Ciebie oskarżali, * że Cię skazali?2. Ubiczowany, cierniem uwieńczony, * spoliczkowany, ciężko wyszydzony: * octem i żółcią Ciebie napoili, * na krzyż przybili!3. Co za przyczyna wszystkiej Twej udręki? * Ach, moje grzechy dały powód męki! * To ja, mój Panie, to ja zawiniłem, * Ciebie Lecz co się z karą słuszną dla mnie staje? * Za owcę Pasterz dobry życie daje, * najsprawiedliwszy Pan wypłaca długi * swojego sługi!5. Ach, wielki Królu, Władco nad wiekami, * jakże wypowiem wierność Twą słowami, * gdy żadne serce tego nie pojęło, * ile stąd wzięło!6. O Panie, kiedy tam, przy Twoim tronie * stanę na wieki w blasku i w koronie, * daj mi, gdy wszystko będzie Ci śpiewało, * być Twoją chwałą! 1. O duszo wszelka nabożna, * ku miłemu Bogu skłonna, * wejrzyj na Syna Bożego, * na Zbawiciela Oglądaj na krzyżu Jego, * haniebnie zawieszonego, * okrutnie rozciągnionego, * całego Wejrzyj na głowę skłonioną, * ostrą koroną zranioną, * którą z ciernia upleciono, * gwałtem na skronie Ręce, nogi przenajświętsze * gwoźdźmi okrutnie przebite, * bok i serce przebodzono, * ostatek krwi Przeto grzechu się wystrzegaj, * o łaskę skrzętnie zabiegaj, * aby krew Chrystusa Pana * nie była darmo 1. O głowo, uwieńczona cierniami, pełna ran. * Ach, jakżeś krwią zbroczona, jak strasznie cierpi Pan. * O głowo mego Boga, pokłony składam ci. * Tyś sercu memu droga, bądź pozdrowiona Nim cię, o święta głowo, na krzyżu zwiesił Bóg, * nim rzekł ostatnie słowo, że zwyciężony wróg, * katuszy poniósł wiele, okrutny znosił ból, * na duszy i na ciele, wszechświata cierpiał Sam swe wyciągnął ręce, na krzyż je rozpiąć dał, * jakby, choć w srogiej męce, grzesznika objąć chciał. * Na tych, co z Niego szydzą, spojrzenie słodkie śle, * przebacza, bo nie wiedzą, że sami czynią Do łask łotra przyjmuje, Janowi Matkę swą * poleca i mianuje też Matką wszystkich Ją. * I pragnie, tęskni, woła: „Już wykonało się!”. * O Jezu, któż nie zdoła, żałować, widząc Cię!5. Tyś dla mnie cierpiał Panie, jam winien, Boże, ja. * O Jezu, me kochanie, jak wielka miłość Twa! * A cóż mi czynić trzeba, by spłacić długi swe? * Tyś Stwórcą ziemi, nieba, a ja stworzenie Twe!6. Cóż Ci za miłość Twoją, za poświęcenie dam? * Wszak nic własnością moją, od Ciebie wszystko mam! * Nie gardź mym sercem Zbawco, racz w ranie swej je skryć * i krwią, łask wszelkich, Dawco, chciej winy jego zmyć! 1. O Krwi najdroższa, o Krwi odkupienia, * napoju życia z nieba dla nas dany! * O zdroju łaski, o ceno zbawienia, * Ty grzechowe leczysz rany!2. Tyś w Jezusowym kielichu zamknięta, * abyś nas wszystkich życiem napawała; * abyś dla świata, Krwi Boska, prześwięta, * miłosierdzie wybłagała!3. O Krwi najdroższa, przez Serce przeczyste, * gdzie Twoje źródło miałaś na tej ziemi, * cześć Tobie niesiem, dzięki wiekuiste, * z aniołami, ze 1. Ogrodzie Oliwny, widok w tobie dziwny! * Widzę Pana mego na twarz upadłego. * Tęskność, smutek, strach Go ściska, * krwawy pot z Niego wyciska; * ach, Jezu mdlejący, prawieś konający!2. Kielich gorzkiej męki z Ojca Twego ręki * ochotnie przyjmujesz, za nas ofiarujesz; * anioł Ci się z nieba zjawia, o męce z Tobą rozmawia; * ach, Jezu strwożony, przed męką zmęczony!3. Uczniowie posnęli, Ciebie zapomnieli, * Judasz zbrojne roty stawia przede wroty; * i wnet do Ogrojca wpada z wodzem swym zbirów gromada; * ach, Jezu kochany, przez ucznia sprzedany!4. Chociaż ze swym ludem obalony cudem, * Judasz z ziemi wstaje, Jezusa wydaje. * Dopiero się Nań rzucają, więzy, łańcuchy wkładają. * Ach, Jezu pojmany, za złoczyńcę miany! 1. Ojcze Boże Wszechmogący, * który z miłości gorącej * zesłałeś na te niskości * Syna swego z Ku wielkiemu pocieszeniu * Twemu ludzkiemu plemieniu * wydałeś Go na stracenie * przez człowiecze Miejmyż wszyscy na baczności * drogą śmierć Jego miłości * i smutek Matuchny Jego, * która cierpiała dla Gdy Go we czwartek żegnała, * tak Mu mówiąc narzekała: * „Weźmij mię w Ogrojec z sobą, * pójdę rada na śmierć z Tobą”.5. Smutnie na Nią Pan spoglądał, * po swej Matce tego żądał: * „Miła Matko, racz mię puścić, * noc-ci blisko, już nam czas iść”.6. Smutne było to rozstanie, * z Synem swym Najświętszej Pannie; * ileż boleści doznała, * gdy się z Jezusem żegnała!7. Gdy do Ogrojca przybieżał, * padł na ziemię, krzyżem leżał: * tam swą mękę wszystką widział, * którą nazajutrz cierpieć Klęknął na kolana potem, * jął się pocić krwawym potem, * mówiąc: „Ojcze, może-li być, * racz ten kielich precz oddalić”.9. Jezu miły, nie lękaj się, * wstań, nie klęcz już, spamiętaj się: * masz niedaleko Judasza, * idzie z ludem od Wtem przystąpił Judasz k’Niemu, * pokłonił się Panu swemu: * jeszcze Go zdradnie całował, * Pan się schylił, twarz mu Wnet do Niego przyskoczyli, * o ziemię Nim uderzyli: * i związawszy Go okrutnie, * wiedli Go do miasta Niemiłosierni Żydowie, * okrutniejsi niż katowie, * na Piłata zawołali, * ukrzyżować Go Wisiał na krzyżu zraniony, * zbity, skłuty, zakrwawiony, * nie mając odpoczywania * od ujęcia do Chryste, Panie miłościwy, * czemuś tak bardzo cierpliwy? * Dla zmiłowania naszego * zapomniałeś Bóstwa swego! 1. Oto Jezus umiera, * uważaj grzeszniku, * śmierć Mu oczy zawiera, * zapłacz O grzechy ludzkie, * wyście to sprawiły, * Pana swojego * złośliwie Oczy krwią zasłonione, * twarz pięściami starta, * włosy potem zwarzone, * głowa cierniem zdarta. Ręce gwoźdźmi przeszyte, * serce rozpłatane, * nogi na krzyż przybite, * żyły poszarpane. 1. Panie, Ty widzisz, krzyża się nie lękam. * Panie, Ty widzisz, krzyża się nie wstydzę. * Krzyż Twój całuję, pod krzyżem uklękam, * bo na tym krzyżu Boga mego Do krzyża zwracam wszystkie me życzenia, * na krzyż przybijam błędnych myśli roje, * bo z krzyża płyną promienie zbawienia, * bo z krzyża płyną zmartwychwstania Pod krzyżem świata starty i złamany, * pragnę już odtąd krzyż Twój w duszy nosić. * Niewoli świata pokruszyć kajdany, * bym mógł na krzyżu, krzyża chwałę Nie zasłużyłem, abyś mnie pocieszył, * bom przez czas długi tak od Ciebie stronił; * gdyś na mnie wołał, do Ciebiem nie spieszył * i łez tak wiele, tam marniem Ach, Tyś mi podał pierwszy rękę Twoją, * abym na krzyża mógł powrócić drogę, * a jam nią wzgardził! Dziś pod krzyżem stoję, * bo już bez Ciebie dłużej żyć nie A serce wspomnień nosząc krwawą ranę, * samotnie życia pielgrzymkę odbędzie; * czyń co chcesz ze mną, pod krzyżem zostanę. * Krzyż był kolebką, krzyż mym grobem 1. Płaczcie, anieli, płaczcie, duchy święte, * radość wam dzisiaj i wesele wzięte; * = płaczcie przy śmierci, płaczcie przy pogrzebie * Króla waszego i Boga na Płacz, jasne słońce, płacz, koło miesięczne; * zalejcie, gwiazdy, światła swoje wdzięczne; * = płaczcie, promienie z nieba wywieszone, * wasze przedniejsze światło Płaczcie, obłoki, płaczcie, chmury dżdżyste, * łzy zamiast rosy wylejcie rzęsiste. * = Pan już nie żyje, co rękami swymi * was porozpinał nad okręgiem Płacz i ty, ziemio, którą człowiekowi * Bóg oddał w darze, jak swemu Synowi; * = ten, który niegdyś powstał z mułu Twego, * dziś ukrzyżował Stworzyciela Płaczcie, pagórki, góry i doliny, * płaczcie, zwierzęta, ptaki i rośliny; * = zapłońcie wstydem, zalejcie się łzami, * bo król wasz zabił Króla nad A na ostatek zapłacz, ty, człowiecze! * To przez twe zbrodnie krew z Chrystusa ciecze; * = dla ciebie umarł Syn Boga jedyny, * by cię wybawić z grzechów twoich 1. Pozwól mi Twe męki śpiewać * i z czułością ubolewać. * O Baranku bez zmazy, * który gładzisz me skazy!Refren: Jezu, piętnuj Twymi rany * w głębi serca chrześcijany! * Niechaj boleść śmierci Twej * zmniejszy bóle śmierci Błagając Ojca łaskawie, * jak pośrednik w ludzkiej sprawie, * byłeś krwią swą zbroczony, * na krzyżu rozciągniony. Zbawicielu, z mej przyczyny * zniosłeś męki; sam bez winy. * Me grzechy na krzyż wbiły * i hańbą Cię okryły! Żal mi, Jezu, moich złości! * Lecz, ach, spraw z swojej litości, * bym przez Cię odkupiony * zasłużył być zbawiony! 1. Rozmyślajmy dziś, wierni chrześcijanie, * jako Pan Chrystus za nas cierpiał rany; * od pojmania nie miał odpocznienia, * aż do Naprzód w Ogrojcu wziął pocałowanie, * tam Judasz zdrajca dał był katom znamię: * oto patrzajcie, mego Mistrza macie, * Tego Wnet się rzucili jako lwy zaciekli, * apostołowie od Niego uciekli; * On zaś był śpiesznie wiedzion do Annasza, * pociecha Przed sąd Piłata gdy był postawiony, * niesprawiedliwie został oskarżony; * rozkazał Piłat, by był biczowany * ten Pan nad Koronę z ciernia żołnierze uwili, * naszemu Panu na głowę wtłoczyli; * naśmiewając się przed Nim przyklękali, * królem Go Krzyknęła potem tłuszcza zbuntowana: * „Nie chcemy Tego za swego mieć pana; * niechaj na krzyżu swój żywot położy * ten to Syn Boży!”.7. Krzyż niosąc, na śmierć szedł nieustraszenie, * oprawcy niecni zwlekli zeń odzienie; * do krzyża Zbawcę okrutnie przybili, * octem Z wołaniem głośnym po tak srogiej męce * skonał, oddając ducha w Ojca ręce; * zagasło słońce, strach ludzi oniemia, * trzęsła się Zstąpił do piekieł Król wieczystej mocy, * z niewoli lud swój wybawił sierocy; * umarłych ciała z grobów powstawały, * widzieć się Zacny Nikodem wraz z Józefem śmiało * zanieśli prośbę o Jezusa ciało; * dozwala Piłat, pełnią się bez zwłoki * Boże W wieczornej porze, nie tracąc ni chwili, * ostrożnie z krzyża Jezusa złożyli; * Matuchna Jego ciało piastowała, * rzewnie Wnet prześcieradło usławszy na ziemi, * uczcili ciało balsamy drogimi; * w świeżo kowanym grobie położyli, * płacz Płaczmy i my też, wierni, chrześcijanie, * dziękując Panu za najdroższe rany; * iż, by nas zbawić, lejąc krew obficie, * dał za nas życie! 1. Sław, języku, bój chwalebny, * dzieje walki niezrównanej, * i opiewaj tryumf krzyża * hymnem pełnym uwielbienia, * na nim bowiem Odkupiciel * był zabity, lecz Gdy praojciec zbuntowany * wziął w swe usta zgubny owoc, * uległ śmierci w nim ukrytej; * wtedy Stwórca się zmiłował * wybierając nowe drzewo, * by dawnego zniszczyć Postanowił Bóg Wszechmocny * dla ratunku wszystkich ludzi, * aby szatan, ojciec kłamstwa, * był zwiedziony swym podstępem; * to zaś, czym nas wróg poraził, * było naszym Kiedy czas już się wypełnił * i nastała pora święta, * Ojciec posłał swego Syna, * Stworzyciela całej ziemi, * który z łona dziewiczego * w ludzkiej zrodził się On, przeżywszy między nami * jako człowiek lat trzydzieści, * z własnej woli przyjął mękę; * wypełniając zbawcze dzieło * na krzyżowej zawisł belce * jak baranek Cześć niech będzie Bogu Ojcu * i Synowi jedynemu * razem z Duchem równym Obu; * chwała Bogu w Trójcy Świętej, * który darzy nas i chroni * swoją łaską miłosierną. 1. Stała Matka Boleściwa * obok krzyża ledwo żywa, * gdy na krzyżu wisiał Syn. Duszę Jej, co łez nie mieści, * pełną smutku i boleści, * przeszedł miecz dla naszych O, jak smutna i strapiona * Matka ta błogosławiona, * której Synem niebios Król! Jak płakała Matka miła, * jak cierpiała, gdy patrzyła * na Boskiego Syna ból!3. Gdzież jest człowiek, co łzę wstrzyma, * gdy mu stanie przed oczyma * w mękach Matka ta bez skaz? Kto się smutkiem nie poruszy, * gdy rozważy boleść duszy * Matki z Jej Dziecięciem wraz?4. Za swojego ludu zbrodnie * w mękach widzi tak niegodnie * zsieczonego Zbawcę dusz. Widzi Syna wśród konania, * jak samotny głowę skłania, * gdy oddawał ducha Matko, coś miłości zdrojem, * spraw, niech czuję w sercu moim * ból Twój u Jezusa nóg! Spraw, by serce me gorzało, * by radością życia całą * stał się dla mnie Chrystus Matko, ponad wszystko świętsza, * rany Pana aż do wnętrza * w serce me głęboko wpój. Cierpiącego tak niezmiernie * Twego Syna ból i ciernie * niechaj duch podziela Spraw, niech leję łzy obficie * i przez całe moje życie * serce me z Cierpiącym wiąż. Pragnę stać pod krzyżem z Tobą, * z Twoją łączyć się żałobą, * w płaczu się rozpływać Panno Święta, swe dziewicze * zapłakane wznieś oblicze: * jeden niech nas łączy płacz. Spraw, niech żyję Zbawcy zgonem, * na mym sercu rozżalonym * Jego ból wycisnąć Niech mnie męki gwoździe zranią, * niechaj, kiedy patrzę na Nią, * krew upoi mnie i krzyż. Męką ognia nieustanną * nie daj gorzeć, Święta Panno, * w sądu dzień swą pomoc A gdy życia kres nastanie, * przez swą Matkę, Chryste Panie, * do zwycięstwa dojść nam daj. Gdy ulegnie śmierci ciało, * obleczona wieczną chwałą * dusza niech osiągnie 1. Ty, któryś gorzko na krzyżu umierał, * ręceć i nogi srogi gwóźdź rozdzierał; * daj śmierć szczęśliwą, na krzyżu rozpięty, * Baranku Święty!2. Pragnę umierać wraz z Tobą i w Tobie, * w wspólnej boleści, w smutku i żałobie; * ucieczką pewną będą mi Twe rany, * Jezu Bolesna Matko najwyższego Boga, * gdy mnie śmiertelna opanuje trwoga, * bądź mi w zbolałym sercu litościwym * Portem szczęśliwym! 1. W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie, * w krzyżu miłości nauka. * Kto Ciebie, Boże, raz pojąć może, * ten nic nie pragnie, ni W krzyżu osłoda, w krzyżu ochłoda * dla duszy smutkiem zmroczonej. * Kto krzyż odgadnie, ten nie upadnie * w boleści sercu Kiedy cierpienie, kiedy zwątpienie * serce ci na wskroś przepali, * gdy grom się zbliża, pośpiesz do krzyża, * On ciebie wesprze, Gdy cię skrzywdzono albo zraniono, * lub serce czyjeś zawiodło, * o, nie rozpaczaj, módl się, przebaczaj, * krzyż niech ci stanie za 1. Wisi na krzyżu Pan, Stwórca nieba; * płakać za grzechy, człowiecze, potrzeba; * ach, ach, na krzyżu umiera, * Jezus oczy swe zawiera!2. Najświętsze członki i wszystko ciało * okrutnie zbite na krzyżu wisiało. * Ach, ach, dla ciebie, człowiecze, * z boku krew Jezusa ciecze!3. Ostrą koroną skronie zranione, * język zapiekły i usta spragnione. * Ach, ach, dla mojej swawoli * Jezus umiera i boli!4. Woła i kona, łzy z oczu leje, * pod krzyżem Matka Bolesna truchleje. * Ach, ach, sprośne złości moje * sprawiły te niepokoje!5. Więc się poprawię, Ty łaski dodaj. * Życia świętego dobry sposób podaj. * Ach, ach, tu kres złości moich, * przy nogach przybitych Twoich!6. Tu z Magdaleną chcę pokutować * i za swe grzechy serdecznie żałować. * Ach, ach, zmiłuj się nade mną, * uczyń miłosierdzie ze mną!7. Rozbrat ci, świecie, dziś wypowiadam, * z grzechów się swoich szczerze wyspowiadam. * Ach, ach, serdecznie żałuję, * bo Cię, Boże mój, miłuję! 1. Witaj, Jezu w Ogrójcu w modłach krwią spocony, * przez anioła wzmocniony, przez ucznia zdradzony, * od wrogów krwi Twej chciwych, jak zbójca pojmany, * w dom Annasza wiedziony, zbity, skrępowany. * Uczniowie odstępują, bojaźń ich zwycięża, * Piotr się trzykroć zapiera, mówiąc: nie znam Męża. * Fałszywe świadki na śmierć Pana oskarżają, * niewinnego Baranka na ofiarę Witaj, Jezu cierpliwy, rano prowadzony, * do Piłata przed sądem zbójców swych stawiony. * Piłat w Jezusie winy żadnej nie znajduje, * do Heroda Go rychło odwieść rozkazuje. * Herod ciekawy cudów, Boga pyta hardo, * Jezus milczy, Herod Go odprawia z pogardą. * W białą szyderczą szatę przyobleczonego, * odsyła Piłatowi Baranka Witaj, Jezu niewinny, oprawcom wydany, * do słupa przywiązany, nago biczowany. * Jako z krynicy żywej, tak z świętego ciała, * krew Twa święta przez mnogie rany wyciekała. * Aż ubranemu w szkarłat na śmiechy ludowe, * trzcinę za berło dają, cierniem wieńczą głowę. * Na wzgardę klęcząc przed Nim, spluwać nań się ważą, * biją w twarz zawiązaną, prorokować Witaj, Jezu, przed sądem Piłata stawiony * i wyrokiem niesłusznym na śmierć potępiony.* Piłat żadnej przyczyny śmierci nie znajduje, * obmył ręce, a wyrok śmierci podpisuje. * Wychodzi Jezus z miasta, krzyżem obciążony, * na twarz w drodze po trzykroć upada zemdlony. * Od własnego narodu, zmęczon, zelżon, zbity; * przywiedzion jest na miejsce, gdzie ma być Witaj, Jezu do krzyża gwoźdźmi przykowany, * sromotnie podwyższony, z łotry porównany; * ręce i nogi święte srogie ostrza bodły, * a Pan za swych zabójców czyni Ojcu modły. * Łotrowi skruszonemu niebo obiecuje, * uczniowi swą zemdloną Matkę zostawuje. * Gdy w śmierci ofiarował Pan modlitwę swoją * pragnął, a zbójcy octem i żółcią Go Witaj, ofiarny Jezu, wiszący przed zgrają, * jeszcze z boku świętego krew Twą wytaczają. * Człowiek bez winy żadnej, Bóg który nas stworzył, * umarł za grzechy nasze, by nam raj otworzył. * Nikodem Ciało z krzyża, z Józefem składają, * Matce Najboleśniejszej ze czcią oddawają, * która łzami Go myjąc, z przyjaciółmi swymi, * opatruje nabożnie maściami Witaj, Jezu, przez Matkę smutną opłakany * i ze łzami sług wiernych w grobie pochowany. * Po śmierci Pana, trwogę nieprzyjaciel czuje; * grób, by Zbawca nie powstał, próżno pieczętuje. * Pełnią się Boską mocą, Boskie tajemnice, * Pan śmierć pokonał, ziścił święte obietnice. * Daj nam, Jezu, niech śmierć Twa i Twe zmartwychwstanie, * wiekuistym żywotem i dla nas się Z pokłonem prosim, Jezu, przyjmij te godziny, * na cześć srogiej Twej męki, a zgładź nasze winy. * Jezu, przez śmierć okrutną, i przez rany ciężkie, * proszę przyjm nas do nieba, przez ręce anielskie. * Daj, byśmy Ciebie sercem zawsze miłowali * i po śmierci na wieki w niebie wychwalali. * O Jezu, Zbawicielu świata umęczony, * bądź teraz i na zawsze od nas 1. Witaj, krzyżu zwycięski, * zbroczony krwią Chrystusa, * ceno naszej wieczności * zdobytej Jego męką!2. Drzewo twarde i szorstkie, * na tobie wisiał Jezus, * aby z Ojcem pojednać * swych braci Drzewo mocno wrośnięte * w niewdzięczną glebę świata, * zapuść swoje korzenie * w głębiny ludzkiej Światłem jesteś nadziei * na mrocznej drodze życia, * siłą w nocy cierpienia * i portem dla Bogu w Trójcy jednemu * niech zawsze będzie chwała; * cała ziemia niech sławi * najświętszy znak zbawienia. 1. Witaj, Matko uwielbiona, * żalem serdecznym zraniona, * gdyć Symeon sprawiedliwy * opowiedział miecz O Maryjo, o Maryjo, * wielka Twoja żałość Witaj, Matko, uwielbiona…, * kiedyś wzdychając płakała, * do Egiptu uciekała. Witaj, Matko uwielbiona…, * kiedyś Syna najmilszego * szukała do dnia trzeciego. Witaj, Matko uwielbiona…, * kiedy Syn Twój był pojmany, * zbity, zraniony, zeplwany. Witaj, Matko uwielbiona…, * gdyś widziała Syna Twego, * na krzyżu konającego. Witaj, Matko uwielbiona…, * kiedyś z krzyża Syna brała, * łzami rany polewała. Witaj, Matko uwielbiona…, * kiedy Syna najdroższego * kładli do grobu ciemnego. 1. Zawitaj, Ukrzyżowany, * Jezu Chryste przez Twe rany, * Królu na niebie, * prosimy Ciebie, * ratuj nas w każdej Zawitaj, Ukrzyżowany, * całujem Twe święte rany; * przebite ręce, * nogi w Twej męce, * miejcież nas w swojej Zawitaj, Ukrzyżowany, * biczmi srodze skatowany; * zorane boki, * krwawe potoki, * wynieścież nas nad Zawitaj, Ukrzyżowany, * cierniem ukoronowany; * w takiej koronie, * zbolałe skronie, * miejcież nas w swojej Zawitaj, Ukrzyżowany, * ciężkim krzyżem zmordowany; * rano w ramieniu, * z niej krwi strumieniu, * podźwignij nas ku Zawitaj, Ukrzyżowany, * w twarz pobity i zeplwany; * o święte lice, * łez, krwi krynice, * zwróćcież na nas swe źrenice!7. Zawitaj, Ukrzyżowany, * włócznią na sercu stargany; * piersi, wnętrzności * pełne gorzkości, * miejcież nas w swojej Zawitaj, Ukrzyżowany, * w duszy srodze zatroskany; * smutki i żale, * w serca upale * wnieścież nas ku Jego Zawitaj, Ukrzyżowany, * w Bóstwie swym sponiewierany; * we czci i chwale * zniszczony wcale, * zbaw nas na swym Zawitaj, Ukrzyżowany, * niewinnie zamordowany; * bądź, konający, * na nas pomnący, * raj łotrowi Przez Twoje gorzkie skonanie * litościwy bądź nam, Panie; * w ostatnim zgonie * miej nas w obronie, * postaw nas po prawej O Jezu, miłości zdroju, * wzdycham do Twego pokoju! * Za grzechy płaczę, * sercem Cię raczę, * krzyżem Twoim głowę 1. Zbliżam się k’Tobie, Jezu mój kochany, * całować ciężkie i krwawiące rany, * nie tak jak Judasz, który na wydanie, * lecz z użaleniem, Jezu Chryste, Całuję prawą Twoją, Jezu, rękę, * byś mnie nie oddał na piekielną mękę; * całuję oraz lewą rękę Twoją, * byś zbawić raczył grzeszną duszę Zbliżam się sercem i do Twego boku, * nie daj na zgubę mnie z swego wyroku, * padam do Twojej prawej nogi, Chryste, * niechże łzy płyną z oczu mych rzęsiste!4. Padam i do Twej, Jezu, lewej nogi, * którą Ci zranił okrutnie gwóźdź srogi. * Padam pokornie i do krzyża Twego, * na którym wisisz dla mnie Niechże Ci będzie cześć, chwała wiecznemu * Bogu w Najświętszej Trójcy jedynemu. * A nam niech będą łaski Twe ojczyste, * spraw to, by serca nasze były czyste!
W tym momencie każdy może osobiście uwielbić Ukrzyżowanego. Adoracji krzyża towarzyszy pieśń „Ludu mój ludu” – warto zwrócić uwagę na łączność między Księgą Wyjścia a Męką Chrystusa („Jam cię wyzwolił z mocy Faraona, a tyś przyrządził krzyż na Me ramiona”).Ludu, mój ludu, cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił albo w czym zawinił? Jam cię wyzwolił z mocy faraona, A tyś przyrządził krzyż na me ramiona. Wielki Piątek jest dniem, w którym Kościół w sposób szczególny celebruje tajemnicę męki i śmierci Jezusa. Cierpiąc i umierając na krzyżu, Syn Boży okazał bezgraniczną miłość Boga do człowieka i wysłużył ludziom wieczne zbawienie. Wierzący poprzez wybitnie pokutny charakter tego dnia są wezwani do jednoczenia się z cierpiącym Zbawicielem, który na drzewie krzyża przelał swoją Najdroższą Krew. W tym dniu Kościół nie sprawuje Eucharystii, a jedynie Liturgię Godzin i Liturgię Męki Pańskiej. W Archikatedrze o godz. 9:00 odbyło się nabożeństwo Ciemnej Jutrzni pod przewodnictwem ks. bpa Stanisława Jamrozka, który po południu, o godz. 18:00 celebrował również wielkopiątkową liturgię. Na zakończenie, zgodnie z polskim zwyczajem, Najświętszy Sakrament został wystawiony do adoracji w Grobie Pańskim. W Wielką Sobotę Kościół trwa przy Grobie Pańskim rozważając Mękę i Śmierć Chrystusa. To czas wyciszenia w oczekiwaniu na wydarzenie zmartwychwstania, które alumni WSD będą przeżywać podczas Wigilii Paschalnej w swoich rodzinnych parafiach. GALERIA (Liturgia Godzin) GALERIA (Liturgia Męki Pańskiej)
Jam cię wyzwolił z mocy faraona, G H7 e H7 e H7 e A tyś przyrządził krzyż na Me ramiona. 2. Jam cię wprowadził w kraj miodem płynący, Tyś Mi zgotował śmierci znak hańbiący. 3. Jam ciebie szczepił, winnico wybrana, A tyś mnie poił octem, swego Pana. 4.
Publikujemy propozycje adoracji na Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielką Sobotę. Wydrukuj, weź ze sobą do kościoła... Propozycja adoracji Najświętszego Sakramentu w tzw. Ciemnicy Adorację można rozpocząć pieśnią „Ogrodzie Oliwny” Odczytać fragment Ewangelii opowiadający o modlitwie Pana Jezusa w Ogrójcu: Mk 14,32-42 (lub Mt 26,36-46, lub Łk 22,39-46). Po chwili rozważania przeczytanego tekstu w ciszy – kanon „Adoramus Te, Domine” Lektor przypomina zdanie z przeczytanego fragmentu: „Smutna jest moja dusza aż do śmierci...” (Mk 14,34) (w tle podkład muzyczny na gitarze) Chwila na rozważanie i modlitwę w ciszy. Posumowanie prowadzącego: Panie, który czułeś smutek i lęk przed męką i śmiercią, przyjmij wszystkie nasze lęki i smutki, i pociesz tych, którzy samotnie zmagają się ze swoimi cierpieniami. Okaż nam, Panie, swoje miłosierdzie. Kanon: „Misericordias Domini in aeternum cantabo” Lektor: „Odszedłszy nieco dalej, upadł na ziemię... I modlił się: «Abba, Ojcze, dla Ciebie wszystko jest możliwe, zabierz ten kielich ode Mnie»...” (Mk 14,35-36) Chwila modlitwy w ciszy Podsumowanie prowadzącego: Panie Jezu, który przyjąłeś kielich goryczy, który przygotował dla Ciebie Ojciec, aby wykupić nas z niewoli grzechu, umocnij naszą wiarę kiedy wydaje nam się, że Pan Bóg nie dostrzega naszego cierpienia i nie słyszy naszych modlitw. Kanon: Magnificat, magnificat, magnificat, anima mea, Dominum Magnificat, magnificat, magnificat, anima mea. Lektor: „Lecz nie to, co ja chcę, ale co Ty...” (Mk 14,36) Chwila modlitwy w ciszy. Podsumowanie prowadzącego: Panie Jezu, który posłusznie spełniłeś wolę Ojca, naucz i nas z pokorą godzić się z Bożą wolą Ojca i z ufnością przyjmować wszystko, co dla nas przygotował. Kanon: Wielbić Pana chcę, radosną śpiewać pieśń Wielbić Pana chcę, On źródłem życia jest. Modlitwa końcowa: Panie Jezu, dziękujemy Ci za Twoją wielką miłość do nas, która przez Ogrójec doprowadziła Cię do śmierci na krzyżu. Ta śmierć przyniosła nam życie. Bo bez Twojej śmierci na krzyżu nie byłoby zwycięstwa w zmartwychwstaniu. Adoracja przy Bożym Grobie – Wielki Piątek Siedem słów Jezusa na krzyżu Pieśń: Wisi na krzyżu 1. Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią – odczytać fragment z Ewangelii Łk 23,33-34 Chwila modlitwy w ciszy Prowadzący: Panie Jezu, który na krzyżu dałeś nam przykład, jak mamy przebaczać, przepraszamy za to, że nie potrafimy zapomnieć krzywd nam wyrządzonych i nosimy w sercu żal do tych, którzy nas skrzywdzili. Wszyscy: Przepraszamy Cię Panie. Prowadzący: Udziel nam siły do przebaczenia tym, którzy względem nas zawinili. Ciebie prosimy Wszyscy: Wysłuchaj nas Panie. Pieśń: Ojcze, przebacz nam 2. Dziś ze mną będziesz w raju – odczytać fragment z Ewangelii Łk 23,39-43 Chwila modlitwy w ciszy Prowadzący: Panie Jezu, który przyjmując śmierć, podzieliłeś los wszystkich ludzi, Dziękujemy Ci za dar życia wiecznego, który otrzymaliśmy dzięki temu, że umarłeś za nas na krzyżu. Wszyscy: Dziękujemy Ci Panie. Prowadzący: Wierzymy, że z Tobą bedziemy żyć wiecznie. Bądź przy nas w godzinie naszej śmierci. Prosimy Cię Panoie Wszyscy: Prosimy Cię Panie. Pieśn: Jezu Chryste, Panie miły 3. Oto Matka twoja – odczytać fragment z Ewangelii J 19,25-27a Chwila modlitwy w ciszy Prowadzący: Panie Jezu, dziękujemy, że dałeś nam Maryję jako naszą Matkę, która nieustannie wstawia się za nami u Ciebie. Wszyscy: Dziękujemy Ci Panie Prowadzący: Spraw, abyśmy naśladując Twoją Matkę, tak jak Ona zawsze pozostawali Ci wierni i jak Ona z pokorą i ufnością przyjmowali wolę Twoją. Prosimy Cię Panie Wszyscy: Prosimy Cię Panie. Pieśń: Matko Najświętsza, do serca Twego... 4. Boże mój, czemuś Mnie opuścił? – odczytać fragment z Ewangelii Mt 27,45-46 Chwila modlitwy w ciszy Prowadzący: Panie Jezu, który zstąpiłeś w otchłań osamotnienia i opuszczenia, napełnij nadzieją ludzi samotnie przeżywających chorobę, starość czy trudności życiowe. Prosimy Cię panie Wszyscy: Prosimy Cię Panie. Prowadzący: Kiedy wydaje się nam, że Bóg nas opuścił, spraw byśmy nie przestawali Mu ufać i wierzyć. Prosimy Cię Panie Wszyscy: Prosimy Cię Panie. Pieśń: Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony 5. Pragnę – odczytać fragment z Ewangelii J 19,28-29 Chwila modlitwy w ciszy Prowadzący: Panie Jezu, który zaspokajasz najgłębsze pragnienia naszych serc, spraw, abyśmy zawsze Tobie ufali i pragnęli tylko tego, czego Ty chcesz dla nas, Panie. Prosimy Cię Panie Wszyscy: Prosimy Cię Panie. Pieśń: Pójdź do Jezusa 6. Wykonało się – odczytać fragment z Ewangelii J 19,30 Chwila modlitwy w ciszy Prowadzący: Panie Jezu, który umierając otworzyłeś nam, Panie, drogę z ciemności do światła, pomóż nam być dziećmi światłości. Prosimy Cię Panie Wszyscy: Prosimy Cię Panie. Pieśń: W krzyżu cierpienie 7. Ojcze, w Twoje ręce powierzam Ducha Mojego – odczytać fragment z Ewangelii Łk 23, 44-46 Chwila modlitwy w ciszy Prowadzący: Panie Jezu, który umarłeś na krzyżu za nasze grzechy, dziękujemy Ci za zbawienie. Dziękujemy Ci Panie Wszyscy: Dziękujemy Ci Panie. Prowadzący: Ty powierzyłeś się całkowicie Ojcu w życiu i śmierci. Pomóż nam stać się podobnymi do Ciebie i w każdą chwilę życia, każdą naszą sprawę ofiarowywać Bogu. Niech i w naszym życiu dokuje się wola Ojca, który jest w niebie. Prosimy Cię Panie Wszyscy: Prosimy Cię Panie. Pieśń: Odszedł Pasterz Adoracja przy Bożym Grobie w Wielki Piątek (wersja 2) Ludu, mój ludu Prowadzący odczytuje fragment z Pisma Świętego: Flp 2,6-11 On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci - i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest PANEM - ku chwale Boga Ojca. Śpiew: Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił? Jam cię wyzwolił z mocy faraona, A tyś przyrządził krzyż na me ramiona. Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił? Jam cię wprowadził w kraj miodem płynący, Tyś mi zgotował śmierci znak hańbiący. Prowadzący odczytuje fragment z Pisma Świętego: Iz 52,13-15 Oto powiedzie się mojemu Słudze, wybije się, wywyższy i bardzo wyrośnie. Jak wielu osłupiało na Jego widok, tak nieludzko został oszpecony Jego wygląd i Jego postać była niepodobna do ludzi; tak mnogie narody się zdumieją, królowie zamkną przed Nim usta, bo ujrzą coś, czego im nigdy nie opowiadano, i pojmą coś niesłychanego. Chwila modlitwy w ciszy Śpiew: Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił Jam ciebie szczepił, winnico wybrana, A tyś mnie octem poił, swego Pana. Prowadzący odczytuje fragment z Pisma Świętego: Iz 53,2-3 On wyrósł przed nami, jak młode drzewo i jakby korzeń z wyschniętej ziemi. Nie miał On wdzięku ani też blasku, aby na Niego popatrzeć, ani wyglądu, by się nam podobał. Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa, wzgardzony tak, że mieliśmy Go za nic. Chwila modlitwy w ciszy Śpiew: Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił? Jam dla cię spuszczał na Egipt karanie, A tyś mnie wydał na ubiczowanie. Prowadzący odczytuje fragment z Pisma Świętego: Iz 53, 4-5 On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści, a myśmy Go za skazańca uznali, chłostanego przez Boga i zdeptanego. Lecz On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Spadła Nań chłosta zbawienna dla nas, a w Jego ranach jest nasze zdrowie. Chwila modlitwy w ciszy Śpiew: Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił? Jam faraona dał w odmęt bałwanów, A tyś mnie wydał książętom kapłanów. Prowadzący odczytuje fragment z Pisma Świętego: Iz 53,6-7 Wszyscyśmy pobłądzili jak owce, każdy z nas się obrócił ku własnej drodze, a Pan zwalił na Niego winy nas wszystkich. Dręczono Go, lecz sam dał się gnębić, nawet nie otworzył ust swoich. Jak baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ja, tak On nie otworzył ust swoich. Chwila modlitwy w ciszy Śpiew: Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił? Morzem otworzył, byś szedł suchą nogą, A tyś mi włócznią bok otworzył srogą. Prowadzący odczytuje fragment z Pisma Świętego: Iz 53,8-9 Po udręce i sądzie został usunięty; a kto się przejmuje Jego losem? Tak! Zgładzono Go z krainy żyjących; za grzechy mego ludu został zbity na śmierć. Grób Mu wyznaczono między bezbożnymi, i w śmierci swej był na równi z bogaczem, chociaż nikomu nie wyrządził krzywdy i w Jego ustach kłamstwo nie postało. Chwila modlitwy w ciszy Śpiew: Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił? Jam ci był wodzem w kolumnie obłoku, Tyś mnie wiódł słuchać Piłata wyroku. Prowadzący odczytuje fragment z Pisma Świętego: Iz 53,10 Spodobało się Panu zmiażdżyć Go cierpieniem. Jeśli On wyda swe życie na ofiarę za grzechy, ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży, a wola Pańska spełni się przez Niego. Chwila modlitwy w ciszy Śpiew: Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił? Jam ciebie karmił manny rozkoszami, Tyś mi odpłacił policzkowaniami. Prowadzący odczytuje fragment z Pisma Świętego: Iz 53,11-12 Po udrękach swej duszy, ujrzy światło i nim się nasyci. Zacny mój Sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawości On sam dźwigać będzie. (...) I On to poniósł grzech wielu i wstawił się za przestępcami. Chwila modlitwy w ciszy Śpiew: Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił? Jam ci ze skały dobył wodę zdrową, A tyś mnie poił goryczką żółciową. Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił? Jam dał, że zbici Chanaan królowie, A ty zaś trzciną biłeś mnie po głowie. Prowadzący: Chryste, nasz Panie i Mistrzu, Ty stałeś się dla nas posłuszny aż do śmierci, naucz nas posłuszeństwa woli Ojca w każdej chwili naszego życia. Chwila modlitwy w ciszy Chryste, nasze życie, Ty umierając na drzewie krzyża, pokonałeś śmierć i wyzwoliłeś nas z grzechów, pozwól nam z Tobą umierać, abyśmy z Tobą powstali do życia. Chwila modlitwy w ciszy Chryste, nasz Królu, Ty stałeś się pośmiewiskiem ludzi i jak robak byłeś zdeptany, naucz nas naśladować twoją pokorę. Chwila modlitwy w ciszy Chryste, nasz Odkupicielu, Ty rozłożyłeś ręce na krzyżu, aby pociągnąć do siebie wszystkich ludzi, zgromadź w swoim królestwie rozporoszone dzieci Boże. Śpiew: Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił? Jam ci dał berło Judzie powierzone, A tyś mi wtłoczył cierniową koronę. Ludu, mój ludu! Cóżem ci uczynił? W czymem zasmucił, albo w czym zawinił? Jam cię wywyższył między narodami, Tyś mnie na krzyżu podwyższył z łotrami. Zakończenie: trzy razy odśpiewać: Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami Adoracja przy Bożym Grobie – Wielka Sobota Pieśń: Witam Cię witam Przenajświętsze Ciało Prowadzący: Panie Jezu, Chryste, nasz Zbawicielu, Tyś przez śmierć na krzyżu dla naszego zbawienia przeszedł z tego świata do chwały Ojca w niebie. Odszedłeś, aby być bliżej nas, jako pokarm w Najświętszym Sakramencie. Chcemy podziękować Ci za Twoją wielką miłość do nas, za mękę i śmierć dla naszego zbawienia I za Twoje zmartwychwstanie, które jest źródłem naszego zmartwychwstania. Wiemy, że ten grób wkrótce będzie pusty. Jak niewiasty, które biegły do Twego grobu z wonnościami, przynosimy Ci nasz skromny dar - wielkopostny trud pokuty i nawrócenia, nasz żal za grzechy i postanowienie poprawy, naszą wdzięczność i miłość. Pieśń: Nie ma nic, co bym mógł Tobie dać Lektor czyta fragment starożytnej homilii na Wielką Sobotę: Co się stało? Wielka cisza spowiła ziemię; wielka na niej cisza i pustka. Cisza wielka, bo Król zasnął. Ziemia się przelękła i zamilkła, bo Bóg zasnął w ludzkim ciele, a wzbudził tych, którzy spali od wieków. Bóg umarł w ciele, a poruszył Otchłań. (...) Dla Ciebie Ja, twój Bóg, stałem się twoim synem. Dla Ciebie Ja, Pan, przybrałem postać sługi. Dla ciebie Ja, który jestem ponad niebiosami, przyszedłem na ziemię i zstąpiłem w jej głębiny. Dla ciebie, człowieka, stałem się jako człowiek bezsilny, lecz wolny pośród umarłych. Dla ciebie, który porzuciłeś ogród rajski, Ja w ogrodzie oliwnym zostałem wydany Żydom i ukrzyżowany w ogrodzie. Przypatrz się mojej twarzy dla ciebie oplutej, bym mógł ci przywrócić ducha, którego kiedyś tchnąłem w ciebie. Zobacz na moim obliczu ślady uderzeń, które zniosłem, aby na twoim zeszpeconym obliczu przywrócić mój obraz. Spójrz na moje plecy przeorane razami, które wycierpiałem, aby z twoich ramion zdjąć ciężar grzechów przytłaczających ciebie. Obejrzyj moje ręce tak mocno przybite do drzewa dla ciebie, który niegdyś przewrotnie wyciągnąłeś swą rękę do drzewa. Chwila modlitwy w ciszy Prowadzący: Panie Jezu Chryste, który podnosisz nas z grobu naszych grzechów i napełniasz duchową mocą, stajemy przed Tobą z sercem przepełnionym miłością, wdzięcznością i dziękczynieniem. Za Twoją mękę i śmierć na krzyżu dla naszego zbawienia dziękujemy Ci, Panie Wszyscy: Dziękujemy Ci, Panie. Prowadzący: Za Twoje zwycięskie zmartwychwstanie dziękujemy Ci, Panie Wszyscy: Dziękujemy Ci, Panie. Prowadzący: Za zwycięstwo nad śmiercią i pozbawienie jej mocy panowania nad nami dziękujemy Ci, Panie Wszyscy: Dziękujemy Ci, Panie. Pieśń: Dzięki, o Boże, Ojcze Prowadzący: Czuwamy Panie przy Twoim grobie razem z Twoją Matką, umiłowanym uczniem Janem i pobożnym Józefem z Arymatei. Pragniemy Cię wielbić. Za to żeś przyszedł na ziemię, aby w pełni objawić nam Ojca, który jest w niebie uwielbiamy Cię, Panie Wszyscy: uwielbiamy Cię,Panie. Prowadzący: Za to że szukałeś każdej zagubionej owieczki uwielbiamy Cię, Panie Wszyscy: uwielbiamy Cię, Panie. Prowadzący: Za obietnicę życia wiecznego uwielbiamy Cię, Panie Wszyscy: uwielbiamy Cię, Panie. Prowadzący: Za to, że umierając na krzyżu, pojednałeś nas z Ojcem w niebie uwielbiamy Cię, Panie Wszyscy: uwielbiamy Cię, Panie. Prowadzący: Za to, że Twój pusty grób jest nadzieją naszego zmartwychwstania uwielbiamy Cię, Panie Wszyscy: uwielbiamy Cię, Panie. Prowadzący: Za to, że pozostałeś z nami na wieki w sakramencie Eucharystii uwielbiamy Cię, Panie Wszyscy: uwielbiamy Cię, Panie. Pieśń: Niech będzie chwała i cześć
* W czymem zasmucił, albo w czym zawinił? * Jam cię wyzwolił z mocy faraona, * a tyś przyrządził krzyż na me ramiona. Ludu, mój ludu… Jam cię wprowadził w kraj miodem płynący, * tyś Mi zgotował śmierci znak hańbiący. Ludu, mój ludu… Jam ciebie szczepił, winnico wybrana, * a tyś Mnie octem poił, swego Pana. Ludu, mój
jam cię wyzwolił z mocy faraona
